Dode meisjes praten niet, Sandra J. Paul
Dit omkeerbare boek was echt een speciale leeservaring! Je leest het verhaal van twee beste vriendinnen, Syl en Viola. Tenminste, dat waren ze… tot alles misging en Syl sterft bij een auto-ongeluk. In Viola’s auto. Toen Viola reed. En zo wordt een woelige vriendschap plots een moordzaak.
Ik begon met het verhaal van Syl. Terwijl je haar kant van het verhaal leest, vorm je ook een beeld van Viola. Maar dan las ik de andere kant van het verhaal en leek alles meteen op zijn kop te staan. Het werd verwarrend en intrigerend. Hoe zit de vork nu echt in de steel? Het concept van dit omkeerbare boek vond ik helemaal geweldig. Je leest twee kanten van het verhaal, twee kanten van de personages…
Het boek leest vlot en de spanning sleurt je mee van begin tot einde. Ik vreesde even dat ik het ‘saai’ zou vinden om twee keer hetzelfde verhaal te lezen, maar het bleef me boeien, net doordat niets is wat het lijkt en je de personages tijdens de tweede POV op een heel andere manier leert kennen – maakt niet uit met wie je begint.
Ik merkte wel enkele inconsistenties op tijdens het lezen en vond het soms moeilijk om de tijdlijn van de gebeurtenissen bij te houden tijdens het lezen. Doordat ik in de ene POV al het ‘volledige’ verhaal kende, sloeg ik soms wel het een en ander door elkaar. De time jumps zijn ook niet in beide POV’s exact hetzelfde, omdat ze natuurlijk andere momenten herbeleven. Het helpt ook niet dat beide hoofdpersonages soms compleet gek lijken. Maar dat maakte het dan ook weer leuk en interessant. Eenmaal ik mee was, was ik volledig mee. Het boek liet me niet meer los.
Vooral de uitwerking van de personages is mij bijgebleven. Syl en Viola zijn beide gestoorde, intrigerende en complexe personages met hun eigen trauma’s die hen vormen tot wie ze zijn. De auteur slaagt erin om die complexiteit goed weer te geven, in beide POV’s. Het is leuk dat je zowel het personage leert kennen aan de hand van hun eigen gedachten, als via het standpunt van een ander. De personages lijken soms mentaal niet helemaal stabiel, elk gevormd door traumatische gebeurtenissen in hun leven en moeilijke thuissituaties. In sommige stukken blikken ze echter terug op hun jeugd en dan is de nostalgie hartverwarmend.
Ze wonen in Love Hill, een kleine stad waar iedereen iedereen kent en geen geheim veilig is. Reputatie is alles. Daardoor worden geheimen angstvallig bewaard, zowel door Syl als Viola. Dood, trauma en rouw lijken de stad te achtervolgen. De omgeving is mysterieus, een typische small-town, maar dan niet eentje uit de romantische verhalen.
Tot slot speelde het bovennatuurlijke een grote rol in dit verhaal. Syl is overleden, maar deelt haar verhaal met Annie, een medium die met geesten kan spreken. Ook Viola komt uiteindelijk bij Annie terecht. Het is interessant hoe Syl gebeurtenissen herbeleeft en ze vervolgens aan iemand anders vertellen. Iemand waar ze eigenlijk geen contact meer mee zou moeten kunnen hebben.
Ik vind het een aanrader voor alle YA-fans van One of us is lying of A good girl’s guide to murder!
