Klaproos, of hoe een jong meisje ook dichtklapt

Klaproos, Linda Volders

Klaproos gaat over Roos, een geadopteerd meisje die zich niet helemaal thuisvoelt bij haar adoptiegezin. Ze struggelt met haar identiteit en is vastbesloten om haar biologische moeder te vinden. Hoe zou haar moeder eruit zien? Lijkt ze op haar? Roos hoopt om samen met haar biologische familie ook zichzelf terug te vinden. Volders schreef een aangrijpend verhaal dat moeilijke onderwerpen, zoals adoptie en racisme, niet uit de weg gaat.

Foto van het boek 'Klapros' van Linda Volders voor een boekenkast.

Roos voelt zich alleen in haar gezin. Ze heeft het moeilijk om de liefde van haar accepteren en noemt haar moeder vaak een ‘bitch’. Haar gesloten, soms agressieve houding zorgt voor veel problemen binnen het gezin. Haar broer Dimi, een zachte, lieve jongen met een verstandelijke beperking, snapt steeds minder van het gedrag van zijn zus. Doordat we het verhaal afwisselend door zijn ogen en door die van Roos volgen, krijgen we een dubbele blik op de complexe protagoniste. 

Dit dubbele perspectief maakte dat we twee kanten zagen van een complex, maar soms heel erg zwart-wit personage. In dat opzicht voelde Roos heel erg kinderlijk aan. Haar emoties waren sterk en rauw, maar weinig genuanceerd. Haar eigen harde gedachten werden aangevuld met het zachtere perspectief van Dimi, die vooral het goede in zijn zus ziet, hoe naïef dat soms ook aanvoelde. 

Het boek las zeer vlot en zorgde voor een aangename leeservaring. De schrijfstijl verraste me even, omdat die een andere toon aanslaat dan de flaptekst. Er wordt zeer veel jongerentaal gebruikt, wat soms zowel authentiek als geforceerd aanvoelde. De taal paste bij het karakter van Roos, maar voelde soms vervreemdend aan als lezer. Tegelijk droeg het dan weer bij aan de complexe, bijna gebroken, onsamenhangende persoonlijkheid van iemand die midden in een identiteitscrisis zit. De stijl is direct en de zinnen zijn los, de taal voelt vreemd. Maar dat droeg net weer bij aan het karakter van het boek. Een beetje dubbel op, dus. 

Het boek gaat soms alle kanten op, net als de gedachten van Roos. De schrijfstijl is wellicht niet voor iedereen, maar Volders zorgt voor een schrijfstijl die bijdraagt aan haar personages, en net daar ligt de sterkte van dit boek. 

Van Claivs Uitgeverij mochten we een recensie-exemplaar ontvangen. Hoewel we hier uiteraard zeer dankbaar voor zijn, heeft dit geen invloed op deze review. Deze recensie bevat enkel mijn eigen, eerlijke mening.

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Scroll naar boven
0
Wat vind jij? Laat van je horen!x